- Κάρολος Μαρτέλος
- (689; – Κερζί-σιρ-Ουάζ 741). Ηγεμόνας των Φράγκων, μαϊορδόμος (major domus = αυλάρχης) της Αυστρασίας και της Νευστρίας. Νόθος γιος του Πεπίνου του Εριστάλ, διαδέχθηκε τον πατέρα του στο ανακτορικό αξίωμα, το οποίο διατήρησε επί της βασιλείας των μεροβιγγείων βασιλιάδων Δαγοβέρτου Γ’, Χιλδέριχου Β’, Κλοθαρίου Δ’ και Θεοδώριχου Δ’. Μετά τον θάνατο του τελευταίου ο θρόνος έμεινε κενός για τέσσερα χρόνια. Η περίοδος της ηγεμονίας του Κ.Μ. σφραγίστηκε από τον σκληρό αγώνα που διεξήγαγε εναντίον των Νευστριανών από τη μία και των Φρεισίων από την άλλη, κυρίως όμως από τη νίκη του Πουατιέ (Οκτώβριος 737) εναντίον των Αράβων του Αμπντ ελ Ραχμάν, ο οποίος έπεσε στη μάχη. Το Πουατιέ αναφέρεται συνήθως ως το ακρότατο σημείο της αραβικής επέκτασης στην Ευρώπη· στη συγκεκριμένη ήττα των Αράβων αποδίδεται η ανακοπή της μουσουλμανικής προέλασης.
Ο Φράγκος ηγεμόνας Κάρολος Μαρτέλος, σε μινιατούρα του έργου «Μεγάλα Χρονικά της Γαλλίας», (Εθνική Πινακοθήκη, Παρίσι).
Dictionary of Greek. 2013.